Hindistan; 220 milyonluk grev

Hindistan son yıllarda ülke tarihinin en büyük genel grevlerini yaşıyor. 2019’da 10 işçi sendikası konfederasyonu ve tarım örgütünün birlik olmasıyla başlayan ve 220 milyon insanın katıldığı grevler pandemide büyüyerek devam ediyor. Zira Modi hükümetinin işçi ve köylü haklarına saldırıları bitmiyor.

26 Kasım günü gerçekleşen ve 250 milyon kişinin katıldığı belirtilen “Hazdoor Kisan” (İşçi Köylü) Grevinin temel talepleri ise şunlardı:

•Vergi mükellefi olmayan ailelerin hesaplarına 7.500 Rupi yatırılması; İhtiyacı olan ailelere her ay 10 kilogram tahıl tedarik edilmesi;

•Ücretlerin yükseltilerek Mahatma Gandhî olarak bilinen kırsal istihdam garantisi yasasının 200 iş gününü kapsayacak şekilde genişletilmesi programın kentsel alanlarda da uygulanması;

•Modi hükümetinin savunma, demiryolları, limanlar, havayolları, enerji, madencilik ve finans sektörlerindeki özelleştirmeleri durdurması;

•Kamu teşekküllerindeki zorla işten çıkarmalara son verilmesi;

•Herkes için emeklilik.

Greve sendikal örgütlülüğün olmadığı alanlardan emekçilerin, banka ve sigortacılık çalışanlarının, taksi sürücülerinin de katıldığı ifade ediliyor.

Eğitimin ticarileştirilmesine karşı öğrenci birliklerinin de katılım çağrısı yaptığı greve kadınlar da güvenceli istihdam talepleriyle katıldı. Kent merkezlerine gelemeyen tarım işçisi kadınların dahi bulundukları kırsal alanlarda yan yana gelerek sosyal medya üzerinden greve destek mesajları yollamaları dikkat çekti. Bu, ülkenin en ücra köşelerinde dahi Modi Hükümetinin emek düşmanı girişimlerine karşı kadınlar arasında artan huzursuzluğun bir göstergesi olarak okunabilir.

KADINLARIN TALEBİ: GÜVENCELİ İSTİHDAM

Pandemi öncesinde resmi verilere göre kadınların iş gücüne katılım oram yüzde 30’du. Ancak bu sayı ülke tarihinde hiçbir zaman gerçeği yansıtmadı. Gerçek sayının yüzde 75’in üzerinde olduğu tahmin ediliyordu. Pandemi süresince Modi Hükümetinin plansız ve emekçilerin hayatını hiçe sayan tedbir uygulamalarından en çok etkilenen kesim de kadınlar oldu, özellikle de eyaletler arası ve kır-kent eksenindeki göçmen kadınlar. Hükümetin sosyal destek paketlerinin kırsaldaki uygulayıcısı olan kadınlar ise pandemi boyunca ‘huzur hakkı’ dışında hiçbir ücret almadan çalıştılar. İş gücüne katılan kadınların yüzde 94’ünü oluşturan örgütsüz ve kayıtdışı işçi kadınların en önemli talebi hala İnsanca yaşanacak bir asgari ücret ve kayıtlı/güvenceli istihdam.

Kaynak: Evrensel